Als een persoon met een beperking subsidie aanvraagt voor hulpmiddelen of bijkomende kosten, kan de gemeente ervoor kiezen de aanvraag af te wijzen, ongeacht of de persoon daadwerkelijk recht heeft op de subsidie.
De aanvrager heeft dan twee mogelijkheden - afzien of in beroep gaan en vervolgens een uitspraak van de Landelijke Raad van Beroep voor de Sociale Zekerheid afwachten.
De doorlooptijd bij de Nationale Raad van Beroep voor Sociale Zaken bedraagt momenteel 5 maanden (bron: ast.dk).
Verschrikkelijk lezen
De in de onderstaande tabel weergegeven omslagpercentages zouden te denken moeten geven, want het is voor iedereen duidelijk dat met zulke hoge omslagpercentages mensen die hulp nodig hebben in ons systeem blijven steken.
De waarheid is dat we leven in een land met voornemens over hoe we mensen met speciale behoeften moeten behandelen, we hebben een dienstenwet die moet worden nageleefd en de hele mentaliteit is oorspronkelijk gemaakt met de beste bedoelingen - natuurlijk. Maar de waarheid is helaas ook dat mensen met een handicap en hun familieleden lichamelijk en geestelijk gebroken eindigen omdat ze om hun rechten vragen en vervolgens jarenlang gepest en in het ergste geval getiranniseerd worden in een publiek systeem.
Bron: Het cijferportaal van de Nationale Raad voor Sociaal Beroep
Eind januari van dit jaar kondigde de minister van Sociale Zaken en Huisvesting, Pernille Rosenkrantz-Theil, in het tv-programma Go'morgen Danmark (Go'morgen Danmark 30 januari 2023, TV2) aan dat er nu actie wordt ondernomen op het gebied van arbeidsongeschiktheid door het specialiseren van caseworkers in de gemeenten en het centraliseren van de dossierbehandeling.
Gaat het hier werkelijk om de competenties van de caseworkers, of zijn de vele afwijzingen te wijten aan het feit dat caseworkers jarenlang de economische invalshoek belangrijker hebben gevonden dan de menselijke invalshoek?
Veel burgers denken dat gehandicapten het geluk hebben in Denemarken te wonen, waar zij hulp kunnen krijgen, maar wat weinigen zich realiseren is dat de werkelijkheid vaak heel anders is. Veel kinderen en volwassenen met een handicap en hun verzorgers belanden in een machteloze situatie waarin zij genoegen moeten nemen met halve oplossingen, ook al is dat volkomen zinloos en betekent het uiteraard dat het dagelijks leven geen samenhang vertoont. Steeds meer mensen bezwijken daardoor, met als gevolg dat we maatschappelijk gezien meer mensen in de bijstand trekken dan nodig is (bron: tvmidtvest.dk). Waarom gebruiken we het geld niet anders en beter?
Feit is dat 10-15% van onze bevolking in mindere of meerdere mate aan een handicap lijdt (bron: danskhandicapforbund.dk) en dan zijn er nog de familieleden die in de loop der jaren langzaam maar zeker littekens op hun ziel krijgen, we hebben het dus over een grote groep in onze samenleving die we onfatsoenlijk behandelen en dat kunnen we ons in 2023 niet veroorloven!
Opzettelijk onjuiste behandeling van zaken - zonder gevolgen
Uit de onderstaande statistieken blijkt dat jaarlijks 18-19.000 zaken in hoger beroep worden behandeld - en hier moeten we bedenken dat niet iedereen kan omgaan of weet hoe hij in hoger beroep moet gaan - dus het cijfer zou veel hoger moeten liggen. Velen hebben juridische kosten, maar hoe dan ook, er zijn geen consequenties voor de gemeente wanneer zij een zaak verliest. Geen straf voor opzettelijk onjuiste behandeling van een zaak, zelfs niet als een burger weken, maanden of zelfs jaren heeft moeten wachten en niet de hulp heeft gekregen waar hij recht op had.
Bron: ast.dk
Dat er een reëel probleem is bij de behandeling van zaken in het algemeen, is zojuist benadrukt door de organisatie For Lige Vilkår. In een komende proef zullen zij in samenwerking met de gemeente 25 gezinnen helpen, omdat er veel te veel vastlopen (bron: https://forlige.dk/om-os/undersogelser).
We moeten de menselijke houding in de gemeenten veranderen en dat kan alleen door ervoor te zorgen dat de financiële basis aanwezig is. Als de regering geen concrete maatregelen voorstelt, is dat een aanvaarding van de huidige situatie.
Er kunnen veel oplossingen worden voorgesteld - maar alleen financiële middelen helpen
Wie op de openbare weg te hard rijdt, moet een boete betalen en een bijdrage aan een slachtofferfonds. We zouden een soortgelijk model kunnen overwegen op het gebied van handicaps.
Uit de statistieken blijkt dat gemiddeld 30,2% van de burgers vindt dat de zaak ten onrechte is beslist.
Waarom niet een boete van een vast bedrag van 25.000 DKK invoeren die door de gemeente moet worden betaald wanneer de zaak wordt verloren en de eis dat zij ook de kosten van de burger voor juridische bijstand moet betalen?
Met de aangegeven omkeringspercentages zouden we dan een jaarlijks fonds van 139 miljoen DKK genereren dat kan worden gebruikt voor de ontwikkeling van de gehandicaptensector en we zouden zelfs een "slachtoffervergoeding" kunnen overwegen, maar bovenal zouden we het menselijk respect herstellen voor een minderheidsgroep die te lang heeft moeten vechten voor acceptatie in de samenleving.
